Arrange To You (Tagalog)

I leaned into the wall and let out a huffed breath. Hinaplos ko ang labi kong hinalikan niya. That... was a first. I could feel the beating of my heart widely. Kung siguro ay hindi lang ganito ang sitwasyon ay hindi ko alam kung paano aakto sa harapan niya.

But it doesn't change the fact that Roseanna and him fooled us.

Mariin akong napapikit at malakas na bumuntong-hininga. I can't let them fool us again. My dad work so hard for our company, at hindi ko hahayaan magnakaw sila ng pera sa kompanyang 'yun.

"You can do this, Celestia." I went directly to the bathroom and took a bath. My clothes are soaking wet kaya nilabhan ko rin iyon at isinampay. Bukas na bukas rin ay uuwi ako sa amin. Looks like that my stay here will be shorten after all. I reached out for my phone and called someone.

"Celestia? Bakit ka napatawag? Miss mo'ko agad?" naparolyo ako ng mata dahil sa huling linya na sinabi niya.

"Clayton. Can I talk to you?"

"Why? Did something happen?" looks like I got his full attention.Nôvel(D)rama.Org's content.

"I'll tell you after. Want to go for a drink?" pag-aaya ko pa.

"Woah! woah! Calm down, lady. Alam ba ng gung-gong na 'yun na aalis ka? Baka di pa nga ako nakakapunta diyan, nakahanda na yung libingan ko. Scary pa naman yun at masyadong seryoso sa bahay," Clayton said spookily. "Wala siyang pake, I'll meet you outside."

"Oh teka! teka! papunta na ako diyan kaya kalmahan mo lang. Siguraduhin mo lang na hindi ako yung malilintikan rito ah. Naninigurado lang." Paninigurado niyang tanong sa akin.

"Yes, I'll make sure. Bye," binaba ko na ang tawag at initsa iyon sa kama. Now what?

Binagsak ko ang sarili ko sa kama. Hindi ako mapakali. Damn it. Why did he pulled that act on me? Napapadyak ako sa kama dahil sa inis.

"Bwesit ka talagang lalaki ka!" I gritted my teeth and reached for the nearest pillow and hugged it tightly. Pabiling-biling ako sa higaan ng may kumatok sa kwarto ko. Kaagad akong napa-upo at inayos ang sarili ko. When I opened it, a freshly bath Wayde welcomed me. May nakasabit na tuwalya sa balikat niya habang pinupunasan ang basa nitong buhok. I immediately looked away.

"What do you need?" I asked coldly.

"Someone's looking for you outside."

It must be Clayton. Mataman lang akong tumango at walang lingong lumabas sa kwarto.

"Where do you think you're going, Celestia?"

"Aalis."

"It's already late, Celestia."

"I'm with Clayton, there's no need to worry about."

Hindi ko na narinig ang pag-angal niya. Nakita ko si Clayton na sumisipol pa habang palinga-linga sa bahay. When he saw me, kaagad itong kumaway at lumilinga pa sa likod ko na parang may pinagtataguan. "What are you doing?"

Nagkibit-balikat ito, "Wala. Tinitignan ko lang yung interior ng bahay, para naman magka-idea ako sa future house ko." Kumunot ang noo ko at may pagdududang tinignan siya.

"Sigurado ka 'ba na ayos lang sa asa" natigilan ito, kapagkuwan ay tumikhim. "Este sa lalaking hilaw na nasa loob?"

"It's okay, Clayton. Let's go?" anyaya ko sa kanya.

***

I and Clayton just went to the nearest resto bar. Sinabi ko sa kanya kung ano ang nangyari kanina. Tumatango lang siya at nakikinig.

"Why don't you listen to his explanation first? You know, get to hear his side first," he shrugged. "Gaya ng sinasabi mo, you only get to hear the revelation part, but not the whole context." Nanatili lang akong nakatungo. Pinaglaruan ko ang ice na nasa baso ko.

"Kung natatakot ka na hindi mo magugustuhan ang rason niya then so be it. You've done your part already and that's enough for you to take action." I bobbed my head and nodded.

I overreacted. Without even hearing his side. Mas nalukob ako ng galit kesa pakinggan ang paliwanag niya. Mas inuna ko ang pansariling emosyon. I was wrong.

"About Roseanna.... that woman. I didn't expect that she could be that witch!" palatak ko. I got another glass of whisky and immediately drank it.

The liquid put heat in my throat and spread across my body.

"As for Roseanna, hindi ko na gusto ang habas ng babaeng 'yon." Both of us made a deafening silence. The sound from the resto was the only thing making a sound. Drink after drink. I continued to drink and I barely noticed that I almost finished the bottle halfway. Clayton held my hand to stop me from pouring the alcohol in my glass.

"Hey, you should stop drinking. Patay ako sa uuwian mo ngayon, baka tugisin ako nun." Nilapat ko ang magkabilang kamay sa magkabilang pisngi ko. I smiled.

"What's the sudden change?" napasimangot ako. "Kung noon lang ay halos makipag-kompetensya kana sa kanya. What happened now?"

Mahina itong natawa at humilig sa upuan. "Sabihin nalang natin na..." sinulyapan niya ako.

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience-all for free. The next chapter is eagerly waiting for you! "Na ano?"

"Na humahanga ako sa kanya. Lalo na sa mga nalaman ko. You're lucky," kumunot ang noo ko.

I reached out for him and flicked my finger in his forehead. Bumibigat na rin ang mga talukap ko. Gosh, I'm really drunk.

"What luck are you talking about? At ano 'bang nalaman mo sa kanya?"

"It's our secret to keep." Mas lalo akong napasimangot sa sinabi niya. Ano kaya 'yun? I folded my arms and raised an eyebrow at him. Ba't pumangit siya sa paningin ko ngayon? I covered my mouth when I yawned. I'm sleepy. "Ano kasi yuuunnn!" I tugged his shirt to blurt it out. May sekreto pa silang nalalaman.

"You're really drunk, Celestia. I should get you ho- hey!" I can't really take it anymore. Nai-umpog ko ang sarili sa lamesa at ginawang unan ang mga kamay. Ahh, sleeping feels so good.

"Take me... home, Clayton." pilit ko siyang inaabot kahit nakahilata ang ulo ko sa ibabaw ng lamesa. I'm too tired to even open my eyes.

"You're really a pain in the head. Buti nakakatagal si Wayde sa ugali mo 'no?" nagpantig ang tainga ko sa sinabi niya.

I opened my eyes and glared at him. Aabutin ko na sana siya nang mawalan ako ng balanse sa inuupuan ko at nahulog. The bar stool is high making me groan in pain. Sinubukan kong tumayo pero nagkanda-sagi sagi lang ako. "Really, Celestia? pinapasakit mo lang yung ulo ko lalo 'e. I'll take you home." I tried to stand up once again but I just kept finding something to support on. Napatigil naman sa paglalakad si Clayton at napabaling sa akin. Nasapo niya ang noo na tila problemado pa sa akin. Tumalikod siya at umungklo, he tapped both of his shoulders, for me to encircle my arms on his neck.

"A-ray... hindi a-ko m-makahinga..." I immediately loosen my grip on his neck.

"Oopss... sorry..." I giggled.